30 Nisan 2011 Cumartesi

Heyecandır bunun adı...

Hani minicikken kurduğunuz hayaller vardır,bu günlere kadar size eşlik edebilmeyi başarabilmiş,güçlü hayaller...
İşte evime geldiğim bu zaman dilimi bu hayallerimden bi tanesini gerçekleştirmeme sebep...
Bi tanesini kaçırdım artık imkanı olan bi durum olmaktan çıktı...Psikoloji okumaktı ama hayat dedik,olmadı dedik,hayırlısı dedik...Onu koyverdik...
Diğeri mi?
O dükkanlarda dakikalarca önünde durup izlediğim,doyamadığım,izlemekten bile usanmadığım,kaldı ki elime alıp evire çevire incelerken bile heycanlandığım fotoğraf makinalarından birine sahip olmak...Tam anlamıyla olmasada yarı yarıya gerçekleştirdim sayıyorum...
Tabi ki yine o harika kadın sayesinde.
Annemin emeğiyle...
En gönülden en kocaman teşekkür...Tabi bide sulu sulu öpücükler...
Her sabah uyandığımda,gözümü açınca ilk onu görebileceğim bi yere koyuyorum,doyamadım daha... :)
Efenim kısaca,mutluluklara heycanlar karışmış olup o karışımda diz boyunu aşmış bulunmaktadır...
Sadece paylaşmak istediğimdendir... :))


Güzel olsun... ^^

27 Nisan 2011 Çarşamba

Yenilenmek olsun...

İçime bahar geldi sanki bu sabah...Pencereden baktığımda her ne kadar gri bi gün görsem de bende bi bahar havası...
Bu senede bahar bana uysun,ben değil de o bana gelsin bu sefer olmaz mı?
Olsun lütfen...
İçimde açabilecek çiçeklerin var olduğunu hissetmişim,olmazsa olur mu hiç :)

25 Nisan 2011 Pazartesi

Özettir...

Bi kaç gündür yoğun olarak hissedilen şey nedir? Büyüyo olmak...Büyümüş olmak...Büyümek!
Önceden bu denli planlamazdım ki ben..Eserdi yapılır,gülünür vee geçilirdi.Öyle olmuyo bu aralar!
Esiyo,düşünülüyo,hımm yapsak mı,bilemedim ki'ler başlıyo odada üç-beş tur atılıyo,neyse ya gerek yok heralde deyip hoop oturuluyo popo üstüne!


Pek dertliydim ya du şimdi annem aradı hadi şehriye çorbası yap,azcık destek dedi ...neymiş bişeylermi gelcekmiş bişeylermi almışlar falanmıymış ne?
Özetle kaçtım şimdilik...
Gelir bunun devamı gelir..
Yaram içerdeki...
:)

21 Nisan 2011 Perşembe

Yeniden yani.. :)

Ama ne kadar özledim ne kadar bekledimen sonunda umudumu kesip oturmuştum sessizce..Sadece ben girip takip edemedim sanki, yazamadım...Çok özledim çok...
Bi umut açılırmı diye baktım açıldı:)Minik bi çığlık koptu sonra açılmış anne açılmış diye koşturuldu evin içinde...:)
Büyük bi rahatlamadır hissedilen mutluluklarda diz boyudur :))))