Ne zaman.Bilmem...

Bi yanım "az kaldı artık annenin kokusunu duymana dilediğin zaman atlayabilirsin otobüse" diye hoplayıp zıplıyo içimde,diğer tarafıda "ya dilediğin gibi olmazsa,kalmak daha iyi nefes al biraz "diye oturuyo en oturaklı haliyle.
Şeytan da diyo ki atla otobüse ama sonu eve çıkmasın...Başka bi şehri gör,gez,kimse ne der diye düşünmeden fotoğraflar çek...Yeni insanlar al hayatına!

Şimdilik hiç bişey yapmaz hallerde miskin miskin oturasım var.
Kimi zaman laf atana bile cevap vermeye isteksiz hallerim var.
Durduk yere şarkı söyleyesim,hatta tepine tepine dans edesim var...
Kısır yiyesim var bide;anne eliyle karışmış ellerden çıkmış olma zorunluluğu var ama...
Böyle de huysuzluklarım var işte...
Özetle bu aralar biraz bilinmezlikler var buralarda...
Bazen gitmek var,bazende alabilidğine hareketsiz kalabilmek...
İşin özü kulağımda şöyle bi ezgi var esasen...

...Ve,
karşına çıkan bütün yolları yürü. Senin yolların gitmek için değil, yürünmek içindir.
Ama bil ki,gitmek güzeldir...