29 Haziran 2012 Cuma

Biz çoğunlukla şaşkınız...

Elimde olmadan önüne geçiyorum kendi düşüncelerimin bazen."Koyver gitsin yahu nolcakmış!" lafının sonunu yakalayabiliyorum anca.
-Nolur ki?
Burda takılı kalıyorum ve koyveremiyorum.
Keşke tamamen benle alakalı olsa olup biten.Karşımdakini de düşünmek gibi bi huyum olmasa...
İçten içe biliyorum ben kendimi dizginlemediğimde herşeyin güzel olcağını ama...İşte ne biliyim.Yapamıyorum.
Bi yerden sonra ister istemez yavaşlatmak istiyorum anı...Kesinlikle durdurmayı değil sadece yavaşlatmayı işte...
Bu mesafe dediğin şey hep mi düşman olur.Kalan hep mi kalır,giden hep mi gider.
Götürmek istediklerimide çantama atıp gitsem mesela,olmaz mı! Olsa ne güzel olmaz mı?

Hayat dediğin ne değişken.Hele yavaş yavaş şekillenmeye başlarsa ve sen bunu fark edip paniğe kapılırsan bu fena işte...
Bazen hayal kurmak zor ama bazen o kadar net...Sanki gerçek bi an kadar yaşanılası...İşte öyle net görüntülerle kurabildiğim hayaller var şu sıralar başımda.Zaman ne getirir kimi getirir kimi nereye çeker bilinmez ama şöyle de bi gerçek var ki,gerçek olan bişeyler var olursa her şeye rağmen çekip gidebilir insan.
Çekip gelede bilir,çekip gidede bilir.
Eğer gerçek bişeyler varsa.Mesafeler anlamını işte o zaman yitirmeye razı olur.
Belki olur...






1 yorum:

  1. Merhaba,blogunuzun üyesiyim bende bloguma beklerim şimdiden teşekkürler,sevgiler..

    http://www.bensukaya.blogspot.com/

    YanıtlaSil