6 Eylül 2012 Perşembe

"25" Şehit. Unutma artık,uyuma artık güzel ülkem.

Gözümü kapatırken duyuyorum;cephanelikte patlama 20 kadar hafif yaralı.
Sabah gözümü açıyorum;25 şehit!

Onlara göre her şeyde olduğu gibi hep olduğu gibi bi hafife alma hali,ölümü bile.
Ve işin en kötüsü insanların umursamazlığı. Bi tek ben miyim bu kadar öfkelenen, bu denli ağlayıp kanayan.
Sosyal paylaşımlarında hala saçma sapan fotoğraflar paylaşabilmen,kumsalda deliler gibi yaptığın tatilin en eğlenceli anlarının fotoğraflarını insanların gözüne sokman üstüne bide dıptıs dıptıs bi şarkı paylaşman ne demek!
Bu kadar mı otsun be arkadaşım.Bu kadar mı bitkiselsin.Bi silkelen gel kendine,insanım ben yahu diye kendini bi sars.
25 tane kardeşimi toprağa veriyorum daha 10 tanesinin acısını unutamamışken diye bi düşün.
Kusura bakma ama beyin fonksiyonlarını öyle hafife almak zorunda bırakıyosun ki insanları.Ve ne kadar üzücü o kadar çoksunuz o kadar kalabalıksınız ki...

Öfkem başta kendime,sonra kendi çevreme,sonra da tüm ülkeye...
Ne sabırlı bi milletmişiz şaşıyorum ben.
3 şehit;sabır.
7 şehit;sabır.
10 şehit;sabır.
25 şehit;sabır.

Taş olsa çatlamıştı.
Sizin sabır sınırlarınız hayranlık falan uyandırmıyor artık direk mide bulandırıyor.
Gidenler sizin abiniz,kardeşiniz,babanız belki aşkınız...Bu gerçeği hala nasıl göremez nasıl fark edemezsiniz şaşıyorum.

25 şehit,25kardeş,25abi,25arkadaş,25sevgili,25baba demek...Bu kadar çok şey demek...

25 anne,25baba,25çocuk,25eş,25arkadaş demek değil.Bu kadar az değil.Onlarca binlerce kalan demek.
Açın artık şu gözünüzü,lütfen anlayın artık!

Gidenlere en büyük rahmet...
Kalanlara ise en büyük sabrı dileyemiyorum.Tek dileğim o sabrın artık bir an önce taşması...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder