İki gündür içimde bi sıkıntıdır ki geçemedim önüne.Nasıl iştir anlamak mümkün olmadı...Ben bu günlerimi iple çektim,bu zamanlar için sabırsızlandım.Peki nerden çıkıp geldi bu içimdeki koca taş...Fikir yok...
Bu gün çok cici bi hediye aldım;en sevilenlerden...Mutlu oldum çok,gülümsedim,keyiflendim üstüne bi daha sevdim...Şükrettim bolca.
Anneciğim benimleydi bütün gün.Havada güzeldi.Hadi dedik hemen çıkalım güneş kaçmadan...Güzelde yaptık hani...
Evime geleli bi hafta oldu,ne kadar hızlı gidiyo zaman ne kadar çabuk geçiyo bu günler.İsyan etmek geliyo içten içe...Yazamadımda uzun zamandır...Fırsat bulamadım heralde şimdi düşünüyorum da...
Her neyse.Bi an önce şu sıkıntının uçup gitmesidir dileğim.Dileğim budur deyip kenara çekilmiyorum tabi...Yapmak lazım elden gelen her şeyi...
sıkılmakların çaresi gülüşte gizli,yeter ki gül,göreceksin ki gamzenin içinden sonsuzluğa akacaktır o sıkıntılar...
YanıtlaSilBazen çat diye oturur içine sıkıntı. Bedenini ruhuna dar getirtir. Böyle zamanlarda tek başına kalmamalı insan. Derhal oyalanacak birşeyler bulmalı.
YanıtlaSilSevgiler.
ilaç gibi bi öneri bu ve alabildiğine de doğruluk payını içeriyo içinde çok teşekkür ediyorum:)
YanıtlaSil