22 Kasım 2012 Perşembe

Ne zaman eserse aklıma,alıp başımı gidebilme payım olsun diye...





oysa kimseden çıkartmadım öfkemi
saçlarımı uzatmak için kimseye
söz vermedim

kimseye yakın değilim inan.
susmaktayım...
uzağında değilim unutmanın.

öfke için geç vakitteyim
durup dururken bir yerde
karşıma çıkan rastlantıdayım
hafızasındayım eski bahçenin...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder