Misgibitebessümlühüzünlü.

Benim için kalem hüzündür mesela...Kahve tam anlamıyla olmasa da sohbet dışındaysa şayet hüzündür...Müzik hüzündür.
Kısacası bazı şeylerin özelliği hüzünleriyle orantılı bende.
Yani sağlam bi hüzün severim ben.
Hani hüzün sever dediysek böyle kasvet kokan yapış yapış hüzün değil anlatmaya çalıştığım...
Mesela nası toplamalı,hüzün en çok tebessüme yakışır mesela içten içe...
Yani...
İnceden,usulca gelip yüzüne yakışan tebessümün hüznünü anlayacak insanlar olsun ömrümüzde.
Zaten o hüznü yaratan insanlar da o insanlar olacak en nihayetinde ya neyse...
Hüzne yakışan tebessümlerimiz,tebessüm doğuran hüzünlerimiz var dönüp baktığımda.
Hele elime aldığım zamanlarda kalemi.Girdiğim ayrı bi hava var.
O hüznün dibi oluyo artık.
Buraya da ordan geldik zaten!
Estim zamanlardan birindeysem demek ki...
Ki öyleyim her halimden belli...
Gece körü patlaması der çıkarım içinden.
Napıyim ki şimdi.

Şu fotoğrafı gördüğüm de "Allahım adaleeeet...?"diye bi feryadı isyanım da vardır ki içler acısı.
Nerden geldi aklıma şimdi bu.?
Fikrime bişeyler olmuş meğersem.
Bi gezip tozmaca halleri gece gece...