Hımm...
Geldim,aynı pozisyonda oturdum yatağıma,bıraktığım yerden milim oynamadan devam...
Ama özledim İstanbul'u.Yeniden alışmak hem güzel hem tuhaf...
İçimde garip bi mutluluk var.
Belli bi nedeni yok...
O bahsettiğim,mutluluğumu paylaşmaya çalıştığım bi yazı vardı ya,bugün bi daha hissettim o mutluluğun benzerini.Hani şu fotoğraf makinalı olan yazı...İnanılır mı inanılmaz mı bilmem ama tuhaf...
O makinelere birlikte bakıp birlikte iç çekip,bizim olmasını birlikte dilediğim insanla,habersiz sessiz sedasız yakın zamanlarda aynı makineyi almış olmak...Karıştı kahkahalar,hoplaşmaklar birbirine...Nası bişey oldu bu böyle dedik...Oh,çok güzel oldu dedik...Uğraşsak olmazdı ki dedik...
İşin özü,geldiğimde İstanbul'a indiğimde mis bi hava karşıladı beni;oh dedim,içime çektim,mutlu oldum...
O koca bavulu indirip kaldırırken bi allahın kuluda gelip yardım etmedi saydım sövdüm ama bi Herkül edasıyla kaldırdım indirdim hallettim;oh dedim başardım yaa dedim,mutlu oldum...
Yurda geldim kuzucanları gördüm,sallana sallana sarıldım özlemişim,ben geldiiim dedim,bi daha;oh dedim,mutlu oldum...
Anılla makinelerimizi tanıştırdık kaynaştırdık cıvıldaştık,heycanlı heycanlı konuştuk dinledik;oh dedik,mutlu olduk...
Bunları yazarken bir bir sıralayabildiğim için ayrıca;oh diyorum ve mutlu oluyorum...
Hep olsuuuun... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder