8 Aralık 2010 Çarşamba

Yanımda bi fincanda kahve varsa...mmm...

Çocukluğumdan beri hep ayrı tuttum ben kitaplarımı...Hepsinide çok sevdim.Zarar verenlere çok kızdım,yeri geldi ağladım,hatta tepindim bile...Kitaplarımı habersiz bi yere gönderen annemle kavgalar ettim.Üzüldüğümde sinirlendiğimde ya da kendimi dinlemek istediğimde hep onlara sığındım.Öyle büyüdüm çünkü...Annemin bana kazandırdığı en sevdiğim şeylerden biridir bu,başında gelir hatta.
Bi kitapçıda koca bi günümü geçirebilirim mesela.Geçiriyorumda...Ordan çıktığımdada gayet hafif buluyorum kendimi.Oh be ne güzel yaptım havasına giriyorum hemen.
Zira şu geçen bi yılda pek hakkını veremedim bu dostluğun sanki...İçten içe biliyorum ben yaptığım vefasızlığı ama seslenmiyorum işte..Ama şu aralar deli gibi okuyasım var deli gibi...Nedendir bilmem.Bildiğim tek şey bu aralar bana iyi gelen şeylerin arasında belkide başında okumak var...O zaman napıyoruz? Açıyoruz kitabımızı izin veriyoruz iyi gelmesine...İyi okumalar olsun mu?Olsun olsun hep iyilik olsun... :)




-Evet evet aklıma yatmadı değil...Yakışır bu benim aklımdaki o şirin eve...Bence uygulanabilir.Mutlu bile eder hatta :)



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder