19 Ocak 2012 Perşembe

Uzak şehirler mi yakın olur o zaman?

Gündüz gözü başkadır da,gece insanın gördükleri hep daha bi başkadır insanın zihninde.Hep söylerim;gece düşündüklerim gün içinde aklımda olanlardan daha kıymetlidir diye...
Gece bu sessizliğin içinde,içimde öyle bi curcuna ki...
Geldiğim zamandan bu yana,hep...Geceleri.
Uyku öncesi...
Ben geldim.
Evet,ben bi yerdeydim ve bi yere geldim...
Nerden nereye geldim ben?
Neresi evimmiş,neresi bi başka yermiş?
Burası,benim o avcumun içi gibi bilirim dediğim şehir miymiş?
Peki,neden bu kadar uzak hissediyorum?
Neden bu yabancılık...
Sanki hemen toplanıp da gidiverme hali...
Bıraktığım insanlar belli ki hala benim...
Bunu görebilmek harika...
Ama bişeyler olmuş şu geçen zamanda buraya,bi başka...
Yabancılaşmış sanki...
Bilemiyorum belki de benim yabancılığım var artık  bu şehirde.
Olabilir mi?
O kadar zor ki bunları söylemek,dahası,düşünmek gerçekten...
Uzun zamandır böyle inceden sızlamamış kalbim meğer...
Dua ediyorum,öylesine bi düşünce olsun bu.Bu sefer hissettiğim en yanlış olan olsun.
Nolur...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder