Onca koşturma,kalabalık içinden bu denli dinginliğe huzura gelince dengem şaştı galiba...
Sosyalliğimiz de asosyalliğimiz de tam şimdi,söylenecek pek söz yok...
Birden bu denli kendimle kalınca,şaşırdım sanırım...Ama geçti efenim,geldim kendime.
Bu şehirde bu evde bana aittir.
Bende ona yakışırım,inkar etmez...
Evde zaman geçirmeye bayılıyorum.Tek kelimeyle bu;harika.
Gün içinde harika şeyler yaratıyoruz mesela...
Yine göz alıcı uğurluyoruz günü...Hayran hayran izliyorum güneşin batışını...
Keyifle hazırlıyoruz sofralarımızı...Ayıla bayıla yiyoruz yemeklerimizi,en azından ben.Nasıl özlemişim annemin o mis yemeklerini... :)
Katılmak isteyen olursa bütün kapılar ardına kadar açıktır efenim,hatırlatayım dedim... :)
Öyle güzel batıyo ki güneş,gün içinde beklediğim anlardan biri resmen...
Bide,marifetli miyim neyim,tatlı yaptım bugün.Bana mı öyle geldi yoksa hakkaten çok mu güzel oldu orasını tam kestiremicem şimdi...Dileyen gelip baksın tadına,daha ne diyebilirim ki... :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder