19 Kasım 2010 Cuma

"Bayram" dediklerinden.

Şeker tadında bayramlar diledik geçen şu 4 günde gördüklerimize...Göremediklerimize uzaklardan yetişmeye çalıştık...E bayram ya,adet dedik,gelenek görenek dedik...Demediysek de duyduk...İster istemez ayak uydurduk...
Aramızda kalsın ama bu bayramdır,misafirdir,çaydır börektir pek bana göre şeyler değil...Sevemedim bi türlü,benimseyemedim.İyi mi? Değil tabi ki...


Hiç kırmızı rugan ayakkabım olmadı belki ama bayramdı neticede o yaşanılan zamanlarda...Hatırlamaya değer.Evet evet kesinlikle değer!

Annemlere sürpriz oldu bu gelişim!Habersiz öylece çıkıp geldim.İki gün sonrasınaydı beklenişim ama baklava yapımının telaşında o yorgunluğu taşırken üstlerinde -tık tık! çalındı kapı.Bide baktılar kii...Gülşah gelmiiiş :)
Nası mutlu oldular nası sevindiler...Annemin çığlıkları göz yaşları çene titremeleri...Anladın işte mis gibi anne kokusu!Nasıl özlemişim nasıl sabretmişim nasıl beklemişim...Hayret ettim o an.Hangi an mı dedin?O mis koku var ya hani işte o kokunun hissedildiği ilk an.Vay be dedim nasıl güçlüymüşüm.Bu koku olmadan 2 ay nasıl yapabilmişim.O herşeye değer ama böyle özlemekler sonrası daha bi fena haller söz konusu...Anlatamadım anlatamıyorum anlatamicamıda biliyorum ama o anlar o bilir beni.Hatta bi tek o bu kadar bilir...


Bayılıyorum bu fotoğrafa...Bütün bi ömrümün özeti sanki...Dedim ya o bilir,nerde olsa yetişir. :)

Anılımı çok özledim.Evet bu kadar kısa zamanda!Ne yani olamaz mı?Öyle de bi güzel olur ki...Yanımda istiyorum.Hepsi bu :)Duyar belki sesimi burlardan..Mmmm,bence mesaj ulaştı gidiceği yere :)


Damardan girmek gerek derim ben aga :D
Bu anlar en kıymetlilerden.Hani işe yarar belki dedim Anılıım :)
İşte buda "Ni vamış buğda yaa!" pozudur.Nerde olsak bulur gözlerimiz birbirini bilirim.Öylede çok severim ki...




 

2 yorum: