27 Kasım 2010 Cumartesi

hepsi geçti mi?...

Evet itiraf ediyorum yine,Burdur'a gelirken az korkmadım hani.İçim pır pır,boğazım düğüm düğüm geldim...Ama bi o kadarda istedim burda olmayı.Hala istiyorum;evimde olmak,burda kalmak,biraz daha doymak.Ama gitmek gerek sanırım...
Bugün unutulur mu? Bal gibi de unutulmaz işte! Onca zaman sonra huzur hissetmişim,güven demiş,değer bilmişim...
Mutluyum mutlu...Herşeye rağman iyi hissetmek güzel.Bazı şeyleri bıraktığım gibi bulabilmem daha güzel.Kocaman bi gülümseme var içimde.Arada içime sığamayıp dışımda :)


YERÇEKİMLİ KARANFİL

Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen o karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk
Birleşiyoruz sessizce...



~Edip CANSEVER~

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder