8 Kasım 2010 Pazartesi

-ko-ni-çi-va?.!

Az önce edindiğimiz bir deneyim sonucu bende azda olsa bi japonluk sezdik!Çekikmişim ben haberim yokmuş bunca zaman :)
Malum zamanlar ya...Sınav sıkıntısı,stresi dedinmi korkmak gerek o tayfadan...Fark etmez yaş grubu,ne olursa olsun arkana bakmadan çık git derim ben.Bela olur çünkü,biliyorum...Kendimden!
Oturduk bi güzel süslendik püslendik kızlarla...Ve yine onca -hımmm -ayyy çok yakıştı be -hakkaten iyi durdu bak bende öyle durmadı bu? -bide şunu dene. diye kendimizden geçiren onca makyaj malzemesinin içinden "kırmızı ruj"u başkan ilan ettik işin ucunda...Başkadır çünkü yeri...
Yurtta herkeslere merak düşürdük...403'te noluyo niye süsleniyo bunlar bu kadar bakim? lafları dönüverdi hemen...Dedik bizim sınav haftası tarzımız bu;kırmızı rujumuzu sürmeden başlayamıyoruz derse :)
Olay o değil tabiki!Ben ki bi 2. öğretim öğrencisi halimle elimde sadece 1.öğretim notları barındıran bi zavallıymışım onu fark ettim...Yani yarın ki sınava hazırlanmak şu şartlarda pek mümkün değil...Ne acı değil mi? Neyseki alttan aldığım bi ders bu biliyorum az-çok...Yoksa ne mümkün böyle geniş geniş oturup bunları söylemek...
Neyse uzatmayada gerek yok sanki! İşin özü ben bugün japon hallerdeyim,fena da değilim hani...Azda olsa kendime gelmek söz konusu...


Özlemin eseri bu japonluk o keşfetti diyelim mi?
-mümkündür,diyelim :)


ps:Küçük ya da büyük her hayal kırıklığı,her acı fırsattır yaşamdan yeni bir şeyler öğrenmen için.Hiç düşmemişsen,el vermezsin kimseye kalkması için.Hiç çaresiz kalmamışsan,dermanı olamazsın dertlerin.Ağlamayı bilmiyorsan,neşesizdir kahkahaların.Merhaba dememişsen,anlamsızdır elvedaların...
 (Bilmiyorum ki niye yazdım?Sevdim sadece.. )


:) ^^

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder